ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΓΚΟΥΜΑΣ : ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Τελείται την Κυριακή 7 Αυγούστου 2011 στην Χιμάρα εκδήλωση μνήμης προς τιμή του εθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα.
Στις 12 Αυγούστου του περασμένου έτους, ο συμπατριώτης μας Αριστοτέλης Γκούμας δολοφονήθηκε άγρια από μία ομάδα Αλβανών εθνικιστών ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Δυστυχώς το γεγονός αυτό ήταν αναμενόμενο από τους Βορειοηπειρώτες. Πίστευαν ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Κάποιος Αλβανός από αυτούς που κατακλύζουν το καλοκαίρι τη Χιμάρα θα έδειχνε με πιο βίαιο τρόπο την ενόχλησή του που η περιοχή έχει τόσο έντονο ελληνικό χαρακτήρα.

Μερικούς μήνες αργότερα από την αποτρόπαια αυτή πράξη κάποιοι με ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΤΥΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΩΣ «ΑΤΥΧΗΜΑ», αν και αλβανοί πολιτικοί, όπως ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα και άλλοι, είχαν καταδικάσει απερίφραστα το γεγονός το καλοκαίρι του 2010 και είχαν μιλήσει για απαίσια πράξη και δολοφονία.

Σε κάθε περίπτωση, ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν, η αλβανική δικαιοσύνη δεν έχει προβεί ακόμη σε καμία επίσημη ανακοίνωση. ΑΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΣΤΥΓΕΡΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΣΕ…”ΑΤΥΧΗΜΑ”, ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ(!), ΤΟΤΕ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ !!!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ : Ο ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΕΘΝΑΡΧΗΣ

Γοητευμένος από τον εθνικοσοσιαλισμό, ο Ιωάννης Μεταξάς ακλούθησε τα μέτρα της εθνικιστικής Ευρώπης που την εποχή του μεσοπόλεμου είχε πάρει τα πλέον πρωτοποριακά φιλεργατικά μέτρα που μας εκπλήσσουν ακόμα και σήμερα. Τόλμησε να συγκρουστεί με τη δεξιά και την πλουτοκρατία ολιγαρχικών συμφερόντων δίνοντας έναν αληθινό αγώνα εναντίον του κατεστημένου και των εργατοκαπήλων.
Η προστασία του εργάτη ήταν από τους θεμελιώδεις σκοπούς του Μεταξα : «Ο νέος Υφυπουργός της Εργασίας  (Δημητράτος) προέρχεται από αυτάς τας τάξεις των εργατών αγωνισθείς εις το παρελθόν και εσχάτως υπέρ των πραγματικών αυτών συμφερόντων και η πράξις “αυτή του διορισμού του αποτελεί, ούτως ειπείν, αρραβώνα μεταξύ ημών και της εργατικής τάξεως». Από αυτή την πολιτική προήλθαν μέτρα όπως η παγίωση του 8ωρου, η γενίκευση της Κυριακάτικης αργίας και φυσικά η ίδρυση του ΙΚΑ.
Ανάμεσα στα φιλολαϊκά και Εθνικά του ριζοσπαστικά μέτρα κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟ 1936 ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΥΝΑΨΕΙ ΜΕ ΒΕΛΓΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ  διότι "Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο".
Και μαζί με την ενέργεια αυτή η κυβέρνηση του Μεταξά  κατέθεσε υπόμνημα στο Διεθνές Δικαστήριο που ανέφερε τα εξής ανάμεσα σε άλλα «Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους..."!
Με βάση αυτά τα επιχειρήματα,  το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την Ελλάδα.
ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ: ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ (ΝΟΜΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ), ΣΤΗΡΙΧΘΗΚΕ ΤΟ 2003 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΝΕΣΤΩΡ ΚΙΡΣΝΕΡ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ.
Η οικονομική αναδίπλωση που επέτυχε ο Μεταξάς και το πλαίσιο παραγωγικής ανάπτυξης του επέτρεψαν σε καιρούς λιτού προϋπολογισμού να προβεί στην κορυφαία κατασκευή της ΓΡΑΜΜΗΣ ΜΕΤΑΞΑ, στην οποία συγκαταλέγονται και τα γνωστά Οχυρά, όπως το ΡΟΥΠΕΛ. 
Αποφασιστικής σημασίας είναι εξάλλου και η δημιουργία της ΕΟΝ, με τους Σκαπανείς και τους Φαλαγγίτες, που ενδυνάμωσε το εθνικό φρόνημα της Ελληνικής νεολαίας, με αξίες και ιδανικά, γεγονός που οδήγησε μαζί με το ηθικό του στρατού στην αξεπέραστη ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ 1940.
Σε εποχή παρόμοιας οικονομικής δυσπραγίας, υπάρχει κανένας πολιτικός που να μπορεί να πάρει τέτοιες ρηξικέλευθες αποφάσεις και να πραγματοποιήσει τέτοια οράματα προς οφελος της Ελλάδας; Άραγε υπάρχει πλέον κανένας Ελλην πολιτικός τέτοιου βεληνεκούς; 

(από το ραδιοφωνικο λόγο του Ιωάννη Μεταξά στις 10 Αυγούστου 1936)